Volg ons op social media
[DISPLAY_ACURAX_ICONS]
Hieronder leest u ons verhaal van hoe we hier zijn terechtgekomen en hoe we verliefd zijn geworden op de stad Málaga en ondertussen op gans Andalucia
Ondertussen wonen we hier al 5 jaar als resident en hebben we nog geen seconde spijt gehad van onze beslissing. Wij zijn : Fred en Nadia Int Panis, oude rotten in de toeristische sector met een ervaring van 35 jaar in het verhuren van vakantiewoningen, het organiseren van persreizen en incentives in binnen- en buitenland. Ondertussen hebben we al vele mooie onbekende plekken ontdekt op nog ongerepte plekjes in Andalusië, die we graag aan jouw laten zien.
Zelf wonen we op een 30 tal autominuten ten oosten van Málaga en ten westen van Nerja. We hebben na het huren van een woning in Alcaucin, in de Axarquia, bewust gekozen om dichter tegen de kust te gaan wonen en Málaga om zo nog meer te kunnen genieten van zon, zee, strand en de bergen! Cultuur en natuur, gastronomie en disfrutar la vida!
Nadia (54) verruilde België definitief voor Spanje.
Mijn man verklaarde mij, nu bijna 5 jaar geleden, voor “gek” toen ik de zin uitsprak: ”Ik wil hier blijven”.
Met hier bedoel ik de streek van de Axarquia in Andalusië. In 2011 werden we al verliefd op de bruisende stad Málaga. Na onze trouwdag in Tarifa, het zuiderse puntje van Europa, maakten we een huwelijksreis in deze nog vrij onbekende streek.
Toen we reden langs glooiende heuvels en uitgestrekte azuurblauwe meren wist ik het zeker : IK BLIJF!
In eerste instantie was het plan om iets op lange termijn te huren, waar we zo veel mogelijk naartoe zouden gaan tijdens onze vakanties tot een chronische ziekte mij verplichtte om te stoppen met werken. Onze huwelijksreis leek meer op een aflevering van het programma “A Place in the Sun”. Na het bekijken van talrijke zeer moeilijk bereikbare huizen met vreselijke interieurs, vonden we een typisch huis vol karakter in de heuvels van de Axarquia, net op de grens waar de provincies Málaga en Granada elkaar ontmoeten. Het was een pracht van een huis, met een zeer grote tuin vol olijf – en palmbomen met een verkoelend zwembad.
Het eerste jaar verbleven we er 30 % van het jaar. Manlief had nog zakelijke verplichtingen die hem dwongen om de meeste tijd door te brengen in het grijze, natte en koude België. Mits hij ondertussen zijn huidige job van overal ter wereld kan uitoefenen, was de beslissing om hier permanent te blijven snel gemaakt. Alle dagen: zon, zee en strand!
Ons idyllisch plekje op de “campo” hebben we een tweetal jaren geruild voor onze eigen stek aan de kust met zicht op zee en de bergen. Wat wil een mens nog meer?
En mijn gezondheid is er op vooruit gegaan, ondanks ik nog altijd worstel met hevige pijnen en is het schrijven aan de blog een beperkte bezigheid! De zon doet in ieder geval wonderen om nog maar te zwijgen over de zuivere lucht!
Mijn gedrevenheid en ambitie heb ik ondertussen wel moeten opgeven, maar het schrijven aan het blog geeft me al veel voldoening ! En uiteraard doe ik dit niet alleen, maar helpt manlief me maar al te graag !
Ik hoop dat je mee geniet van alles wat ons drijft om met passie over deze prachtige streek te schrijven !
Meer en meer voelen we ons hier thuis en worden we zotter met de dag van “M” en “A”ndalucia … waar je nooit op uitgekeken geraakt !
Heb je mijn reisverhaal tijdens Coronatijden al gelezen in HLN?