Een mooie zonsopgang met een ode aan de zee! Na mijn trip in HLN!
De meteo voorspelt warme dagen na een zéér natte en koude januari maand anno 2021. Het witte Madrid heeft zelfs menige keren de internationale pers gehaald. De bergtoppen in de provincie Málaga konden eens uitpakken met hun witte outfit en zorgden voor net zoveel plezier voor jong en oud als de Belgische Ardennen.
Wie toevallig mijn avonturen heeft gelezen in HLN van 2 weken geleden weet dat ik via via van Barcelona naar Madrid ben gevlogen met Iberia. Ondanks deze hectische reis met een koel hoofd (anders geraak je nooit thuis) heb ik enorm genoten van het prachtige uitzicht over het besneeuwd landschap.
Tijdens een ochtendwandeling op het strand de zon zien opgaan …. in tijden van Corona
27 januari 2021, we zitten opgesloten in ons dorp, nu ja we hebben geluk ons gehuchtje behoort tot Velez Málaga en dat is een heel groot gebied, gezien de vele gehuchten.
Het is 8 uur en er komt een lichte orange gloed de kamer binnen, zou ik opstaan of nog wat liggen soezen… nee nee hup hup … komaan gaan met die banaan en opstaan!
Een kwartiertje later zet ik de hondjes in de auto en rij richting “zonsopgang”, mijn buikgevoel laat me plots halt houden bij een kleine inham niet ver van ons huisje. Ik wandel met de hondjes aan mijn zijde het strand op en beleef daar één van de mooiste “geluksmomentjes”. De opkomende zon kleurt de zee in een gloed van warmte en liefde!
Schelpjes rapen … het kind in mij!
Ik raap de ene schelp op na de andere, een grote vondst hier op het strand, en ben zo blij als het kind in mij op het strand in Knokke op zoek naar couteaukes om papieren bloemen te kopen.
Met al de vergaarde schelpen maak ik binnenkort mooie kunstwerkjes
En bijzondere ontmoeting met de “man en zijn zee”
En dan trekt een constructie van stenen op het strand mijn aandacht. Door het schijnen van de zon in mijn ogen zie ik het oud mannetje niet. Ik dacht eerst dat het een zwerver was. In mijn beste Spaans vroeg ik deze duidelijk wat dove man wat hij aan het doen was. Met zijn constructie en de tekeningen en spreuken op de rotsen bracht hij een ode aan de zee...
Genieten van de kleine dingen, genieten van wat moeder natuur ons biedt
Uren kan ik staren naar de kleuren van de zon die weerkaatsen op de steeds veranderende vorm van de zee…. Ik noem dit het echt geluk ! En van dit geluk hoop ik dat ieder van jullie snel opnieuw mogen komen genieten!
