Op Instagram zag ik een post van één van onze Tips2Sleep leden namelijk Casa Lobera, waar Martin met zijn 4×4 een tocht ondernam met gasten naar het magisch dorpje El Acebuchal en dat stond al lang op onze bucketlist! Even gecheckt bij Martin en ja hoor we mochten mee voor een prachtige rit door de bergen van de Axarquia vanaf Canillas de Aceituno zo langs Cómpeta naar El Acebuchal... waar vooral de geschiedenis mij enorm intrigeert!
Je kan deze tocht het best doen met een 4×4 omdat je de kans maakt je banden stuk te rijden op de onverharde weg naar El Albuchal!
De weg en riviertje dat je door moet rijden naar El Albuchal.
We nemen je even mee door het leven van El Acebuchal
Niet ver van Frigiliana, maar als onderdeel van het heel wat verdere Cómpeta, ligt El Acebuchal als een verborgen parel in de bergachtige gebied van het natuurreservaat van de Sierra Tejeda, Almijara en Alhama. El Acebuchal was eeuwen een belangrijke halteplaats op de muilezel-handelsroutes tussen Nerja, Cómpeta en Granada. De grens tussen de provincies Málaga en Granada was eveneens dichtbij.
Cómpeta
Het leven in deze regio was meer dan hard, maar de meer recente geschiedenis wordt geïllustreerd met een pijnlijker gebeuren. In de nadagen van de Spaanse burgeroorlog verborgen nogal wat republikeinse rebellen zich in het gebergte achter de kustlijn. Het Franco-regime verdacht de rurale bewoners van El Acebuchal ervan het maquis te steunen en verbergen. Uiteindelijk zat die lokale bevolking tussen twee vuren. In 1948 gaf Franco, die toch al geen hoge pet ophad van de Andaluciërs, z’n troepen het bevel het dorp te ontruimen, waarbij zo’n 200 bewoners have en goed, maar ook b.v. hun vee moesten achterlaten. El Acebuchal verviel gauw tot een ruïne en een spookdorp, “Un Pueblo Fantasma”.
Vijftig jaar later, in 1998, keerde Antonio Garcia Sánchez, als zoon van één van de originele bewoners, met z’n echtgenote Virtudes, terug naar het dorp om er enkele huizen terug op te bouwen en te restaureren. Toen dat gebeurd was herwaardeerden ze nog vijf huizen en de lokale taverne. Het nieuwe toerisme, dat belangstelling had voor het vroegere landbouwbestaan, herontdekte El Acebuchal, waardoor er nog enkele vroegere bewoners of hun nageslacht de locatie opzochten en ook hun vroegere familie-eigendom onder handen namen. Uiteindelijk kregen 36 huizen, de kapel, de taverne en de kasseistraatjes hun vroegere vorm en uitzicht. Nog slechts enkele woonhuizen wachten op renovatie.
In 2005 heropende Antonio en z’n familie de taverne als Bar-Restaurant El Acebuchal. Dat was een belangrijke stap in de heropstanding van het gehucht. Tegelijk met de verbreding van de toeristische belangstelling naar de bron van authentieke samenlevingsvormen in een ecologische omgeving, zorgde ook dit restaurant ervoor dat bezoekers El Acebuchal wilden ontdekken en er de plaatselijke keuken proeven. Antonio en zijn familie spelen hier gevat op in, met bereidingen van hert, everzwijn, lam of konijn. Het brood wordt ter plaatse gebakken, het roomijs is een delicatesse uit eigen keuken. Binnen in de zaal vind je foto’s van het dorp en z’n bewoners uit lang vervlogen tijden. Intussen huren families er voor korte of langere tijd een vakantiestek, of vinden onderdak in de ene B&B.
El Acebuchal bezoeken is een “terug in de tijd”-ervaring. Ezels en muilezeltjes zijn er geen toeristisch curiosum maar een verplaatsingsmodus die nu eenmaal zin heeft in deze omgeving. Intussen is er toch internet beschikbaar en kan in het restaurant met een kaart betaald worden. Een berghelling houdt niet alles tegen.
El Acebuchal is het makkelijkst bereikbaar vanuit Frigiliana. Komende van de kust, het dorp aan de rechterkant houden tot aan de wegwijzer naar El Acebuchal.
Goede raad: boek uw tocht met Martine en Aletta van Casa Lobera via deze link
